Φίλτρο ντους: Επιλογή ή Ανάγκη;

Για όλους μας ένα ζεστό ντους είναι μια αναζωογονητική καθημερινή συνήθεια, μια τόσο απλή και μικρή απόλαυση της ζωής!

Ωστόσο, έχετε αναλογιστεί πως εφόσον το νερό της βρύσης δεν είναι καθαρό, μήπως άραγε και το νερό που κάνουμε μπάνιο εμπεριέχει κινδύνους για την υγεία μας;

Προφανώς, από τη στιγμή που δεν πίνουμε το νερό του ντους, οι περισσότεροι από εμάς δεν έχουμε σκεφτεί τους κινδύνους που υπάρχουν στο νερό του δικτύου εξαιτίας του χλωρίου αλλά άλλων βλαβερών ουσιών.

Για να δούμε λοιπόν, γιατί η τοποθέτηση φίλτρο νερού για ντους-μπάνιο είναι μια κίνηση που οφείλουμε όλοι να κάνουμε για το καλό της υγείας μας.

Η επίδραση του χλωρίου στο δέρμα και τα μαλλιά

Γνωρίζετε πως είναι αποδεδειγμένο ότι τα ποσοστά καρκίνου στους ανθρώπους που χρησιμοποιούν χλωριωμένο νερό είναι 96% υψηλότερα από ότι σε άτομα που τοποθετούν φίλτρα νερού για την αποχλωρίωση του;

Παρόλο που το χλώριο χρησιμοποιείται σε παγκόσμιο επίπεδο για την απολύμανση του νερού εξαιτίας της τοξικής επίδρασης που έχει στα επιβλαβή βακτηρίδια και τους μικροοργανισμούς που προκαλούν διάφορες ασθένειες, εκατοντάδες επιστημονικές έρευνες έχουν αποδείξει πως είναι επικίνδυνο, είτε πρόκειται για πόσιμο νερό ή για χρήση στο ντους.

Μάλιστα, πρόσφατες μελέτες έχουν τεκμηριώσει τη σύνδεση του χλωρίου με διάφορες μορφές καρκίνου όπως του μαστού, του κόλπου και της ουροδόχου κύστης.

Εσφαλμένα πιστεύουμε πως λαμβάνουμε όλες τις επικίνδυνες ουσίες του νερού μόνο όταν πίνουμε αφιλτράριστο νερό βρύσης.

Η αλήθεια είναι πως κατά τη διάρκεια του μπάνιου το δέρμα μας απορροφά το ίδιο ή και περισσότερο χλώριο, καθώς και όλες τις άλλες ουσίες!

Ειδικά, το τριχωτό της κεφαλής και οι τρίχες δέχονται τη χειρότερη επιβάρυνση από το χλώριο.

Τα μαλλιά γίνονται θαμπά, ξηρά και αφυδατωμένα, ενώ οι τρίχες σπάνε εύκολα, γεμίζουν ψαλίδα και το κεφάλι αποκτά ξηρότητα και πιτυρίδα.

Ένας απλός τρόπος για να διαπιστώσετε πως το χλωριωμένο νερό κάνει κακό, είναι απλά να σκεφτείτε πώς αισθάνεστε τα μαλλιά και το δέρμα σας κάθε φορά που κάνετε χρήση πισίνας, όπου εκεί η ποσότητα χλωρίου είναι ως γνωστόν αυξημένη.